۱۶ دی ۱۳۹۳

باغ پُرخنده‌‌ات را نه

عزيز روزهاي بهاريِ زمستانم
خوب ميداني و ميدانم كه دلتنگي چه بر سرمان مي‌‌آورد
و نبايدها
و نشدن‌‌ها
و نخواستن‌‌ها.
كاش گاهي، فقط بعضي وقت‌‌ها دنيا جوري مي‌‌چرخيد كه دلمان مي‌‌خواهد.
و درد نبود
و انقدر حسرت در هر لحظه زندگي
و ياد روزهايي كه عطرشان ...
آخ.
كاش زندگي همين يك‌‌بار باشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر